Brzeg Jeziora

Biegła właśnie tam żeby ochłonąć, nic nie doszło między nim a nią, jednakże tego żałowała.. czemu jej tak na tym strasznie zależy.. może tylko lokaj może zauważyć jej zachowanie po raz enty... usiadła na ławce i myślała sobie.

Cały czas biegł za nią. Teraz, gdy w końcu ją znalazł, nie mógł nic powiedzieć. Co chwilę otwierał usta, ale nie wydobywał się z nich żaden dźwięk.

Usłyszała jedynie kroki jego, jakoś to jej nie przeszkadzała jego obecność niech sobie będzie, tylko czemu ja mam cierpieć w tym momencie..

Podszedł bliżej, cały czas nic nie mówił. Nie bardzo wiedział, co.

- Hmm - Odparła patrząc w jezioro, łzy z oczu leciały na policzki jej delikatne, jednakże nie odczuwa za bardzo ochoty na rozmowę bezsensowną.. dlaczego nie mógł domyśleć co ja do niego czuje.. normalnie jej strasznie smutno zrobiło.

- Naprawdę coś do ciebie czuję. Po prostu nie chciałem tego okazywać w taki sposób. Mam swój honor - mruknął. Wiedział, że teraz nie będzie z nim rozmawiała.

Wtedy usłyszała jego głos i wypowiedz przed chwilką nie wiedziała tylko co powiedzieć była w szoku w tym momencie. Jednakże wstała wtedy i podeszła do Jeziora myśląc sobie.. nad czymś co mogło ją przysparzać kłopoty.
- Rozumiem - Odparła do niego ze spokojem, przytłumionym uczuciem. Nie wiedziała co dalej powiedzieć.

Stał parę metrów za nią. Obserwował każdy jej ruch. A jednak. Może z nim porozmawia.

Milczała dalej nie wiedzac co powiedzieć w tym momencie.

Zaczął lekko kiwać głową. Zrobił parę kroków w jej kierunku.

Stała nadal nie wiedząc nic jakie on teraz ma zamiary tak naprawdę, wyczuwa jedynie błogi spokój który tuli ją wiatr.

Zmrużył oczy. Cały czas na nią patrzył. Nie miał złych zamiarów.

Wtedy odwróciła głowę powoli jednakże potem spojrzała na niego, mógł jej ujrzeć łzy nadal ale tylko się rozglądała.

Cały czas podchodził coraz bliżej. Chyba nie miała nic przeciwko.

Najwyraźniej nie ma nic przeciwko, bo by od razu uciekła co nie? Stała nadal ale wtedy nie wytrzymała już w tym napięciu oraz podbiegła do niego i przytuliła się mocno.

Uśmiechnął się. Przysunął ją do siebie i przytulił.
- Dziękuję... - szepnał.

- Za co dziękujesz ? - Odparła do Niego, nie wiedziała o co chodzi.. ale i tak do niego się przytuliła.. nie jak zakazana miłość..

- Za to, że dałaś mi szansę - odpowiedział spokojnym tonem.

- Rozumiem - Odparła i przytuliła się do niego mocniej, jednakże raczej nie dowie że w nim zakochała strasznie, jakby była naprawdę odmieniona.

Zastanawiał się, jak długo będą tutaj stać. Ale właściwie mu to nie przeszkadzało.

Właśnie teraz się odlepiła od niego oraz pocałowała go potem delikatnie krótko oraz uśmiechnęła się oraz wybiegła stąd.


z.t

Mrugnął parę razy. 'Biec za nią, czy nie? A co mi tam'. Pobiegł za nią.

*z.t*